Als echte Commissaris Activiteiten van het Veertiende, Vijftiende en Zestiende bestuur die alles weten over kroegen en kroegentochten, waren wij toch wel benieuwd of we de kroegentocht naar een hoger niveau konden tillen. Dit nieuwe niveau bevat een strak tijdschema, nieuwe kroegen en nieuwe drankjes. Om de kroegen te beoordelen of ze goed genoeg zijn voor de epische jaarlijkse CoDe-kroegentocht, werden de kroegen op verschillende aspecten gerankt. Om deze ultieme ervaring compleet te maken, werd er niet gekozen voor een normaal biertje maar lieten wij de keuze aan de vele barmannen en vrouwen. De beste kroeg van de avond zal de meeste ‘pinten’ ontvangen. Op maandag 21 januari gingen An, An en An, gewapend met enkel een pen en notitieboekje, deze uitdaging aan en betraden om 18:58 de eerste kroeg, het Keyzertje.
Het Keyzertje is een absolute klassieker in de CoDe-kroegentocht, maar moest toch opnieuw de test doorstaan. Het eerste wat opviel toen wij binnenkwamen, was de woonkamersfeer die in de kroeg hing. Echter niet de mooiste woonkamer, maar wel heel gezellig. We werden geholpen door een aardige barman, die ons het biertje Neptunus Stout bier aanraadde. Het was een zwaar biertje om de avond mee te beginnen, maar de toon was meteen gezet. Het bier was zo donker als de ziel van An. An: ‘Het is donker, heel donker’. An voegt hieraan toe: ‘Het is net siroop, maar smaakt wel naar bier’. Niet een biertje om de hele avond te drinken dus, maar verder wel lekker. We kunnen de Keyzer het beste omschrijven als dé plek waar je altijd een gezellige avond hebt en zowel kan escaleren met coffeeshotjes als rustig een biertje kan drinken. De Keyzer krijgt van ons een gemiddelde van 4 pinten.
Om 19.29 (strak tijdschema) stapten wij binnen in de L’Esperance. Van tevoren wisten wij niet waar we terecht zouden komen. Het voelde bij binnenkomst een beetje een besloten borrel voor heren boven de 50. An: ‘Het is een stamkroeg voor wat ouderen mensen ’ (zegt ze met respect). De aankleding bestond uit veel foto’s van mensen die wij niet kennen en felle lampen om iedereen goed te kunnen zien. Bovendien zaten twee spiegels aan het plafond, leuk voor de slaapkamer, minder nodig in een kroeg. Als aanrader kregen wij Brand Imperator, niet heel origineel, maar daarom niet minder lekker. Daarnaast was de keuze niet reuze, maar werd de aanbeveling wel vastberaden gedaan door de barman. Voor de rest was er weinig over deze kroeg te zeggen, omdat er vrij weinig gebeurde in L’Esperance. Daarom geven wij 2,5 pinten, maar een halve pint kan je niet laten staan dus afgerond 2 pinten.
Vervolgens gingen wij naar ’t Gerecht, de stamkroeg en basis van CoDe. De aankomsttijd was 20:05, we liepen dus al iets uit op onze strakke planning. We werden meteen op de proef gesteld door de pubquiz die geregeld op maandagavond in ’t Gerecht plaatsvindt. Onder het genot van drie verschillende biertjes die wij kregen aangeboden begonnen wij aan de eerste ronde van de pubquiz over de Elfstedentocht. Vastberaden om dit tot een goed einde te brengen, gooiden An, An, en An alle kennis op tafel. Uiteindelijk bleek alleen An(nemarije) kennis te bezitten over deze net zo zware tocht, aangezien die alle vragen goed kon beantwoorden. Haar voorgangers bepaalden echter dat dit niet juist was, waardoor door anciënniteit de vragen alsnog fout werden beantwoord. Een leerzame avond dus, zeker voor An die eindelijk leerde wat het verschil tussen oost en west was. De verschillende biertjes waren Pineapple Weizen, Bloesem Blond en Mama American Pale Ale. Pineapple Weizen is een goed biertje voor een laffe borrelaar of een fruitige bierdrinker, een beetje waterig. An: ‘Net zoals je geen ananas op je pizza doet, doe je dat ook niet in je bier’. De Bloesem Blond was een smaakvol biertje met een sterke geur. Of het een lekkere smaak was, is niet meer terug te vinden in de aantekeningen of in het geheugen. Als laatst de Mama American. Ook hier zijn geen herinneringen van, maar over het algemeen hadden de biertjes een lage prijs/kwaliteit verhouding. We vonden het echt heel leuk dat er drie verschillende biertjes voor ons waren uitgekozen, en niet slecht eentje. Om deze reden krijgt ’t Gerecht 3 pinten.
Helaas waren we te diep in de pubquiz verzonken en vertrokken we te laat van ’t Gerecht, waardoor we pas om 20:42 aankwamen in de Roebels. Door effectief om te gaan met onze tijd besloten we om alleen de bekende (oranje) zwevertjes te nemen, waarvoor op deze rustige maandagavond geen borg betaald hoefde te worden. De enige andere inzittenden waren enkele corps ballen met ongepaste opmerkingen, waardoor we besloten niet veel langer te blijven. Er werd nog snel een biertje gezopen en we vetrokken naar de volgende kroeg. Op een maandagavond is de Roebels niet de beste keuze, maar normaal gesproken is het een prima kroeg om je te vermaken. Daarom krijgt de Roebels op een maandagavond slechts 2 pinten.
Om 21:00 uur precies waren we weer goed op schema in Stadsbar de Storm. In de Storm besloten we een pauze te nemen van het speciaalbier en draaiden wij op goede gok aan het rad. Helaas kwam het rad op een rood vakje terecht, waarna wij drie safarishotjes konden nuttigen. We voelden ons weer helemaal 16 (‘Vo). Daarna hebben we een normaal biertje gedronken met entertainment van Jenga. An speelde op safe (saai), maar vervolgens verloor zij wel deze strijd. De Storm is op een maandagavond vrij rustig, waardoor het mogelijk was om de moeilijke keuzes in het leven te bespreken. Tegen deze tijd vloeide het alcohol al rijkelijk door de aderen en bleek vooral An het al lastig te hebben. Stadsbar de Storm krijgt voor deze maandagavond 3 pinten.
Om 21:40 zaten wij aan een tafeltje van de Einstein, de volgende kroeg op de route. De barvrouw vond het niet erg leuk om ons te verrassen en daarom kregen wij Delirium bier. De Einstein is een leuk café om bij te praten, maar het is geen schreeuwgelegenheid zoals enkele andere kroegen. Inmiddels hadden we al (te) veel biertjes gedronken waardoor An de hik had. In de Einstein zijn verder geen spannende dingen gebeurd, het was gewoon gezellig. Hier hebben we dan ook iets te lang gezeten waardoor we nog verder achter zijn geraakt op ons schema. Dit is wat de Einstein met je doet: je gaat zitten, bestelt een biertje en gaat gezellig praten. De Einstein krijgt van ons 3 pinten.
Om 22:32 waren we pas bij de Uyl. Het was heel druk vanwege de Leidse Jazzweek, maar de livemuziek maakte het alleen maar gezelliger. We bestelden 3 Grolsch en vroegen vervolgens wat ze ons nog zouden aanraden. De barman rende naar achteren en kwam terug met een fles Ketel. De Uyl kent de regel ‘inschenken is nemen’, dus de barman deed er eentje met ons mee. Super leuk. Fun fact: de aankleding van de Uyl leek op de aankleding van het 21-diner van An. De sfeer bij de Uyl was heel leuk. Ook zat er een hele lieve oude mevrouw naast ons aan de bar die lekker veel met An heeft gekletst. De Uyl krijgt van ons 5 pinten.
Rond 23.00 strompelden we binnen bij de Bonte Koe. Sjak was er helaas niet, een flinke tegenvaller voor An. Helaas is het voor ons onbekend wat voor biertjes we hier hebben gedronken. Wel weten we nog dat de biertjes in heftige glazen zaten, de glazen waren net jacuzzi’s. Ook weten we nog (dankzij het notitieboekje) dat de service erg goed was, want An mocht proeven. Dit was uiteraard niet per se nodig want op dat moment zouden we al het bier gedronken hebben dat we aangeboden hadden gekregen. De sfeer was goed en het bier was lekker. De Bonte Koe was eventjes wat anders dan de rest. Wel hangt er niet per se een studentensfeer, maar dat is ook wel een keer fijn. De Bonte Koe krijgt van ons 4 pinten.
Als een-na-laatste kroeg wilden we naar de North End gaan. We hadden niet echt rekening gehouden met het feit dat het wel erg ver lopen was van de Bonte Koe naar North End. De tocht lag vol obstakels: van traptreden bij het gemeentehuis tot kerstbomen midden op straat, maar we hebben het gered. Echter kwamen we om 0.05 aan en helaas was de North End al vijf minuten gesloten. Pech dus, maar misschien maar goed ook.
Als laatste op ons lijstje stond immers kroeg de Kroeg, waar we om 00.06 binnenkwamen. We kregen van de barman driemaal Pronck Citra Rye IPA, voor 5,50 euro per biertje. An en An waren hier compleet van de kaart, maar na een bezoekje aan de wc vond An het toch wel tijd voor shotjes. Hoe laat we de Kroeg uiteindelijk verlaten hebben is onbekend, wel is bekend dat het heel erg lekker bier was en dat de Kroeg uiteindelijk 3,5 pinten van ons krijgt, maar een halve pint kan je niet laten staan dus we tappen er een half biertje bij naar 4 pinten.
Concluderend kunnen we stellen dat er een terechte winnaar is van deze sneuveltocht, namelijk de Uyl met maar liefst 5 (!) pinten! De sfeer was optimaal, de service vriendelijk en de drankjes ook nog eens top. Of we deze sneuveltocht door gaan voeren naar de CoDe kroegentocht van volgend jaar, is nog niet bekend. Wel willen we graag vermelden dat deze sneuveltocht enkel voor professionals is en geheel op eigen risico ondernomen moet worden. Wij staan niet in voor eventuele schade die wordt aangericht aan jezelf of mensen in je omgeving.
