Het is maandag 14 november en om 18.05 uur verzamelen we met zijn allen bij Leiden Centraal. Het A-Team van CoDe heeft weer een mooie lezing voor ons in petto. Na enkele minuutjes wachten op lieve CoDe-leden gaan we met zijn allen richting Rijswijk. Het is tijd voor Politie Den Haag Exclusief!
Politie Den Haag Exclusief is een lezing, georganiseerd door de gemeente van Rijswijk en het Openbaar Ministerie. Het is een lezing die, naar eigen zeggen van de burgemeester en de sprekers, een kijkje in keuken laat zien. De keuken van het politiewerk. Het is opgezet in een leuke vorm. Het publiek is voor een keer politieagent. Zo krijgen we te maken met verschillende briefings en het onderzoek van de moordzaak van Anneke van der Stap.
Briefings zijn ook wel mondelinge verslagen voor de politieagenten. In deze verslagen komt naar voren waar de agenten op moeten letten en wat er allemaal is gebeurd in de regio. Zo komt er op 12 juli 2005 een vader naar het politiebureau die verteld dat zijn dochter vermist is. Anneke van der Stap zou in de avond van 11 juli de trein nemen van Enschede naar Den Haag Centraal en dan de tram naar huis. Ze is die nacht niet thuis gekomen. In deze tijd moesten politieagenten nog 24 uur wachten voordat ze iets konden doen. Tegenwoordig komen de politieagenten meteen in actie. Tijdens de eerste briefing van de lezing gingen de sprekers in op hoe de meldingen van een vermist persoon aangepakt wordt. De politieagenten hebben te maken met urgente en niet-urgente vermissingen. Urgente vermissingen gaan onder andere over kleine kinderen, mensen die niet meer zelf gevaar in kunnen schatten of wanneer er een duidelijk vermoeden is dat het gaat om een misdrijf. Daarnaast laten ze zien welke methoden ze hebben om een vermist persoon op te sporen zoals de politiehelikopters, politiehonden en sonarapparatuur.
Na de briefings van de politieagent, komt de zaak van Anneke van der Stap naar voren. Na 24 uur niks te hebben gehoord, schakelde de politie de recherche in en startte ze een groot onderzoek. Dit deel van de lezing wordt gegeven door de Officier van Justitie en de teamleider van de recherche die de zaak hebben behandeld destijds. Ze nemen ons mee door het onderzoek. Ze laten zien dat er veel bij een onderzoek komt kijken. Waar begin je? Door middel van de telefoon van Anneke had de recherche geprobeerd haar te vinden. Deze zond voor het laatst een signaal uit bij een tankstation in Scheveningen. Anneke is wel op het station van Den Haag aangekomen en heeft hier de tram gepakt. Hoe komt haar mobiel dan bij een tankstation?
Tien dagen later werd haar lichaam gevonden. Deze lag in een struik nog geen anderhalve kilometer van haar huis vandaan. Het lichaam was ondertussen al zo vervormd dat het op eerste gezicht niet zeker was of het over een man of een vrouw ging. De Officier van Justitie was destijds ter plaatse. Na het overlijden van Anneke gingen ze over op het onderzoek over de doodsoorzaak. Anneke was gelukkig, ze had toekomstplannen en geen zelfmoordneigingen. Ze had geen reden om weg te lopen. In dit geval was er dus sprake van een misdrijf. Maar hoe en door wie? Volgend onderzoek loopt uit op geen bewijzen. Totdat de Puttense moordzaak werd opgelost. Hieruit kwam een dader: Ronald P. Tot grote verbazing had collega (politieagent) Chris de man al een keer eerder ontmoet. Chris zei dat Ronald P., die zich destijds Rob noemde, met interesse naar de Anneke van der Stap zaak vroeg. Na jaren lange onderzoeken naar bewijs, onder andere door middel van forensische onderzoeken en onderzoeken naar de laptop van Anneke, ging de recherche zich focussen op Ronald P.
Ronald P. was de nacht van 11 juli op 12 juli gezien op de bewakingscamera bij het tankstation in Scheveningen. Hier was ook voor het laatst een signaal van Anneke’s telefoon uitgezonden. Hij kocht hier twee broodjes en een ijsje. Hij betaalde door te chippen met een pinpas. Wat bleek? Ronald P. had geen chip op zijn pinpas zitten. Hij had betaald met de kaart van Anneke van der Stap. Door deze vondst was de recherche uiteindelijk op het goede spoor gekomen. Door te zoeken naar de harde schijf van Anneke bleek dat deze in bezit was van Ronald P. Hierna volgde nog meer harde bewijzen.
De Officier van Justitie vond dat er genoeg bewijs was om hem op te pakken voor verdenking van moord op Anneke van der Stap. Ronald P. verbleef toen in een penitentiaire inrichting door de verdenking van de Puttense moordzaak. Hij werd hier opgepakt door de recherche. We kregen hier beelden van te zien. Hij leek erg onbewogen. In zijn verhoor, wat het publiek ook te zien kreeg, kon hij geen antwoord geven op het feit dat hij met pinpas van Anneke had betaald. Ronald P. heeft nooit bekend. Althans, tegen de politie. Later bleek dat hij een bekentenis heeft afgelegd tegen een medegedetineerde. Deze gedetineerde vertelde dat Ronald P. Anneke van der Stap zijn busje in heeft getrokken. Hierna heeft hij haar gewurgd met zijn duimen en ergens in een bosje gedumpt. Dit fragment kregen wij ook te horen.
De Officier van Justitie heeft de zaak voor de rechter gebracht. Ronald P. werd vrijgesproken. De Officier van Justitie was overtuigd dat hij de dader was en ging daarom in hoger beroep. In hoger beroep heeft Ronald P. 4,5 jaar gevangenisstraf gekregen voor doodslag op Anneke van der Stap. Waarom zo weinig? Ronald P. was ook veroordeeld voor de Puttense moordzaak en hiervoor had hij 15,5 jaar gekregen. Voor doodslag is een maximale gevangenisstraf van 20 jaar op te leggen. Bij elkaar gerekend is dit zo. Het is een lage straf, maar de officier van Justitie is blij dat hij is uiteindelijk is veroordeeld.
De lezing was zeer interessant. Ik had nog nooit met zo veel details een rechtszaak en een opsporing meegemaakt. Ook vond ik de opzet erg leuk. De lezing bevatte van alles: van rillingen en kippenvel naar lachmomenten en huilmomenten. Ik moet zeggen dat deze lezing mij zeker meer heeft geleerd over hoeveel tijd erin een onderzoek gaat zitten. Uiteindelijk is Ronald P. in 2014 veroordeeld. We zien ook dat er genoeg bewijs moet zijn om een zaak over te kunnen brengen naar de rechter. Het allerheftigste was dat de familie Van der Stap bij de lezing aanwezig was. Dit bracht mij toch het meeste kippenvel.
